4 Şubat 2012 Cumartesi

                                                       SIRT ÜSTÜ KELEBEK




Günün güzelleştirdiği resimleri
cebinde eskitenler

Ağırlığını toprağa verenlerdir.

Bir karar vermek

ve eğilmek
-üzerine.


Üzerime!
Bu ölüm halinde ,
omrunu göğe sevdiren yüzün
Muhtemel!
Bana düşen tek gölge.
Ters harekette bir mavi.
Sarı bir fıtık.
Alıyor gözümüzü..
alsın.-
Kendiliğinden açan şu çiçek
göğün sancısına mı sarılıyor?
Koparıp sana veriyorum işte.
Derken,
sen bir başkasına veriyorsun.
O bir başkası yok mu
o da başka birine ..
ve birden karanfil,
"Edip Cansever'e".
Güzel.
Şimdi herkes hakettiği yerde.
Eğriçınar'da Beyaz Köşk.
Midem ağzına kadar
deli dolu.
Üzgün bir kaş
saçımı atıyor
geriye doğru.
Geriye savrulmuş her telin
eski sevgiliye
bir kez
dokunuşu.
-Daha.
bir
dokunuşu.
kez .
kaçtı.
dur!
Huzur ver rüzgar.
geliyorsa
-içimdendir !
Boğazına ölüm kaçmış yılanın
soğuk nefesi .!
-Bir şiiri karanlıkta okumanın
tek pusu.
Gündüz şairindir.
Şair benim!
Bu gün Senin!
Sen de koş!
Sen de delir!
Sende Islak!
Sende kusur!
Değiştirme yönünü !
Bak!
Bu Gün Şairin Son Uykusu.!
Tertemiz artık
Geri Dönüşüm Kutusu.






Hiç yorum yok:

Yorum Gönder