KAZA 

Sizin de uykularınıza piyanolar girer mi

Ya da bütün iplerin ucunda baştan aşağı asılı duran

İsimleri sabahları kurumadan sırtınıza geçirdiğiniz

İntiharlarınız oldu mu

Dünya başımız dönmedikçe gülümsemez.

Dön Mora dön

Evin yeşile boyanmadan !

İnsan bir hikayenin ortasinda bile

Basindan basliyor okumaya

Paragraflar daktilonun vasiyetidir cunku.

Bir kadın tırnağıyla dövülen harflerin sesi

Çocukların uykusuna savaş gibi girer.

Ya da şöyle diyelim ,

Bir tilki evine uykudan sonra dönüyorsa

Atlıkarıncalarin butun ışıkları sönmüş demektir.

Gri bir taş.

Yalnizligin ortasına

Yeni yili kutlar gibi düşüyor..

Kalmıyor-düşmekle

Kendi düzlüğüne kadar yuvarlanıyor

Düzlüğe geldiginde plastik tekerleklere takılıyor ayağı..

Ve evrenin tersine itiliyor bütün arabalar..

Bunlar olurken

Taş ne diyor acaba :

Dön Mora Dön

Evin yeşile boyanmadan!

Insan yalnizca bir hayat yasamakla yetinmiyor

-akilda da kaliyor.

Sonra bir deniz üşüttüm

Köprünün üstünde

ve karanlıkta girilen rüyalardan

beyaz bulut bahsisleri topladım

kendime..

Kırmızı-mavi çizgilerden

Bir top yuvarlandı

Ve ben bir şair gibi siyah

Bir yıldız gibi sarı

Çıplaklığımla durdum karşısında.

Hayat hızıyla yaklasan topa

Butun kuvvetimle göğüs verdim.

Bir flash patladı köprüde.

Yıkıldı tarihi eserler.

Deniz kızlarına yatak oldular

Ve kucuk tuşlar yagmaya basladi ustumuze

Ellerimde dislerim

Gözlerim gördüklerime ışık kaçırıyor

Baştan aşağı tuzsuz bir gözyaşı ile

Balıklara soluk aldırıyorum.

Bulutlardan sızan yesil trafik isiklarina sariliyorum

Tanrinin baladı belimden tutuyor

“geçiniz” diyor..

ayaklarım denize kuş bakışı duruyor.

Köklerimden aşağı bakınca

Yürümekten başka şeyi özlemiyorum.

Omzuma bir La düşüyor .

Ve en son sevdigim şeyi,

Faturaya dahil etmiyor hayat.

Sormuyorum gerçi..

:biz biliyoruz.

Şarkısını söylüyoruz Tanriyla..

Eli belimde ..

Gök yüzünden yukarı..

İnce bir yol..

Bulutlar, uçak manzarasından

Geriye kalan..

Omzumda ki La

Ses veriyor Uykuya..

Ve şarkı başlıyor  :

Dön Mora dön

Evin yeşile boyanmadan..

Bir sesle irkiliyorum

Bir yıllık uykumdan.

Gri bir taşla ezerek

Başımı ,

Anca çıkarmışlar bedenimi

Arabanın altından..

Günlerden Pazartesi.

Eve gidiyormuşum .

Saat 9’da indiğim

Atlıkarınca’dan.

"..To be a better one to satisfy you for you’re everything to me.

And I'll do what you ask me

If you let me be free.."

bir tarafta çala dursun..

Insan dedigin standart bir hayal hikayesi.

Bu şarkıyı dinlediğim şu an yani:

Antalya'dan Olympos'a giderken ciglik cigliga bagirma istegiyle yuklu 

ve bir daha birbirini hic görmeyecek olan 

üç arkadasin hikayesi ..

Aniden bir Once soundtrack'iyle sarsilarak yerinden 

birbirine hoşça bakmaya başlayan

-bir erginleşme !

tam da dönüp kendine " seni tanıyorum " diyecekken

henüz söylenmemiş bir cümlenin

utanmaya başlaması kendinden 

ve bunca düğümlenip kızardığı

yerde bize bakan sey

-bir yasak elmayken 

birbirine hoşça kalmaya giden 

üç arkadaş ..

Özentiyle doldurdukları bagajdan

biralarıniısahile kadar taışyip

 ilk insan edasıyla

açmayi bilmeden bakakalip

yanlışlıkla güldüğü espriden denize 

düşmüş

ve düşlerin getirdiği öpüşmeleri 

suya cığlıkla yazarak

o gece pek üşümüş bir arkadaş.

-o gece arkadaş değildir artik!

bizim bir sırrımız olsa.

-tam da giderken.

burada unutulsa .

"..If you want me satisfy me.."

Denizden cikarlar ..

biri hızını alamaz koşar sahilde

diğeri sarılı kalmıştır

suya

bir diğeri sarılmak ister arkadaşına

ama o gece değildir arkadaş aslında!

ve gelip susarlar 

yanyana

ortaklık bir antlaşmadır aralarında

yanyana uzanıp

dalıp giderler gökyüzüne 

binlerce denizyıldızı dökülür yüzlerine

ve belki de o gecedir Küçük Prense

anlatilacak olan

en gizemli hikaye ..

"karmaşık" diyor kız.

-içinden.

biliyor ki seslice dökülmesi yok bunun

olsa olsa öpüşünce düşecek

asili kaldigi yerden.

gece boyu ilerliyor.

ortalık karanlık olunca

bir fener gibi parliyor

yasak elmalar 

birbirlerine kızararak bakıyor

ve kızışıyorlar.

dönüp bir şiir okumaya basliyor 

koşmaktan yorulan

ona da kızıyorlar.

yarıda kaliyor şiiri

yok diyor şair:

bunlar degil benim arkadaşım

eger bir şiir bir yasağa dönüşüyorsa

Insanlardır gecenin karanlık olan tarafi!

kız ağlamaya basliyor 

"ben şiiri hic sevmedim"

Suskun erkek 

kekeliyor oturdugu yerde 

ve harfler bir erzak gibi

dökülüyor ağzından

hepimiz ihtiyacimiz olandan fazlasini

almak için cırpınıyoruz sanki kumda 

"-ben hiç şiir okumadim aslinda"

ama getirmiyoruz harfleri yanyana 

iyi bir arkadas degiliz aslinda

biralar açılmıyor!

gece karanlık..

gergin mozaik bir yol var

geride kalan

söylenecek söz yok gibi.

-"havlu yok mu yahu!"

söyleneni anlatmaya da yüz yok sanki

yeniden tanışıyoruz kendimizle.

kum dolu pabuçlar elimizde

bir vicdan azabı gibi deniz

yol boyunca damlıyor yere

ve yere damlayan her denizi

almak icin eğilip

doğruluyoruz kendimize.

anlatiyoruz yalnızlıklarımızı

bu geceden daha saçma bir hikaye var mi

diyen de olmuyor işte!

bir gece durup dururken gidilmiş

ve muhtemelen hatırlanmak istenmeyen bu hikaye

Küçük Prensin her gece izlemekten 

kocaman mutluluklar duyduğu

kendi ekseninde dönüp duran kırmızı yildizlar gibi

gömüp yasak elmaları vicdanımıza ,

eve gidiyoruz..

-sıcak suyun altinda

buyumeye !

(ve üç arkadaş 

kisa bir tatil hikayesinde

bu gece anılıyor 

bu şarkı ile)

- İÇİMİN TRESİ

Heybesine kuş kanadı düştü

kadınlığımın.

Ağrıma kişnedi hayat.!

-gördüm koca ağzını.

Bir kanadın hesabını yapmazdım  elbet.

ama söyleyin nolur!

Yere düşen her kuş kanadı

Özgürlüğe giden yolda yitirilen bir umut değil mi?

Yani;

Ben bir adamı sevdim

O da başka kadını.

"Biz " yine anlaştık aramızda

konuşmadan.

Hani mevzu evrensel oldu

O da kabulüm ama -

Yine yalnız kaldı Tanrı..

Kaç kere söyledim ;

biz başa baş veririz.

ama kalamayız baş başa..

ben bir adamı sevdim

O da başka kadını

yani;

Ortodoks şaraplarda günahlarım gizlenir

Bir fasulye tarlasında ölümüm eşelenir

O benim ayağıma gelir gelir

biz beraber denize de gireriz

İsmet Baba'da rakı da içeriz

hani çok eğleniriz de.-

Bende yirmili yaş gerdanı.

eteklerim ödünç alma-

ve güzel.

Güzellikte

iki diri göğüs

..

Harbiye'de bodrum kat.

Bir kadın.

Ben.

Bende harbiyeli yaş.

sevdiğim başkasını seviyor

Sevgi var.

İnsan sevebiliyor.

sevebiliyor da-

yani;

kimseye süt veremez oluyor artık..

Sabahın erken saatlerinde.

Çocuklar uyandırılmadan,

Ümidi kesiyor yavaşça boynunu..

Sevdiğine

-kurban oluyor ..

ARİFSİZ SEVİNCİM 

Dirilt beni.!

Sıcak düşlerin zenginliği

mora dönmüş kırılgan bir tırnak dantelimde.

Benim Ah'ım bu gidişle ;

Yalnızca İnsanlığın şiiri.

Ah ki

Esmer bir adam..

Saçları yorgunluktan daha sözlü.

Edepsiz bir ayrılık sonrası

toza dönmüş Artemis biblosu.

Ah.

Ah ki

Bir sigara.

Ah ki Ankadır aslında.

Dirilt beni.

Küt kesilmiş kalbimin

kökleri hala Benim.

Birinci yarıyı o kadar karmaşık tamamladım ki ,

Bundan sonrası

Allahkerim....

Bir trafik kırmızı ışıkta muntazam duruyorsa

Kuşların şakası kimseyi güldürmüyor demektir.

Göklere gidelim .

Bırak pencere kenarlarına ömür tözlesinler.

Bırak bizi içerden izlesinler..

Bu yiğitlik ilk günden beri sırtımdan kazanıldı benim

Tek de değildim üstelik.

Doğmadığım yılların destanında yazıyor Hayat.

Çünkü,

Virgülü doğru yere konulmuş bir savaşın adıdır:Destan

Bu gece bu yalnızlıkta ,

Tüm savaşlar bizim doğurduğumuz bir parça et.

Hiç bir adımdan yorulmadım daha!

Topuklarımda mavi çizgiden

Yunanca :

"Seni Seviyorum" yazıyor.

Ama İlk günden bu yana,

Her kadın günde bir kez  ağlıyor.

Ah ki bir Johnnie Walker fısıltısı:

"Yürümeye devam et."

Göklere gidelim

Ve Orada Yor beni.

Yürümenin anlatacağı toprak

etimden ileri gidemez.

Kes ayağımı yerden.

Bırak kanım batırsın günü.

Moda sahilinde.

Sakin bir

Salı günü.

Mutluluk,

Haybeye düşen kızıl bir yağmur.

Ah.

Ah ki sensin .işte.

Ah .

Sen.Ah.

Sevgilim.

Keşke yorgun olmasan şu saat

Ve .

Beni

Dökerek sevsen.

-Daha  da!

Kendinden başlayan

Kenarin hikayesi bu.

Bir ağac kavuğundan

Kenarlari ozleyen

Mersault hikayesi gibi..

Sen bir adami öylesine öldürürken

 Muhtemelen bu hayat

Kendi finaline pek tanıdık..

Tuhaflık önümde bir bahşiş

Bu yemek tarifi

Kusursuz soslardan

Ince kirmizi

Bir acı.

Içimde bir film bitiyor Tanrim

Sonu

“Yabancı”.

Bir idam

Gotik bir örgüden

Birbirine geçirilmis tullerle

Üstüme sarılı

Ve bir duvak gibi patliyor flashlar

Sabit duran bir ahlaksızlık

Ruhuma ne kadar alisti..

Bana sorarsaniz

Bir teleskop düştü

Yildizlarin arasına

Ve gerçekle aramda ki

Bu azlem bağ

Saatte bir minyon yüzle

Eve geç gelen hüzünle

Uyutmayan müzikle

Sabahları özürle

Aksam ustu kahveyle

Bir teras katın hayali

Kör olasi kedilerin

-Eziyle

Tanrınin çare-saz eliyle

Soğuk sulardan özür dileyen

Timsahlarin teriyle

Çarptı yüzüme

Tehlike ne eski hikayedir kavuğum

Tehlike ne hazin bir bahane

Tutup koparanlarin değil

Dalından diliyle gecen

Sıradan bir hikaye

Ve bir ıslıkla 
-çığlığa dönüşmüş

Rüzgarlara açılan

En geniş pencere!